Autor:
Magdalena Cubała-Kucharska
Autyzm jest zaburzeniem rozwojowym, którego początki często widoczne są już we wczesnym dzieciństwie. Charakteryzuje się uszkodzeniem funkcji społecznych oraz zaburzeniami komunikacji, którym towarzyszą zachowania rytualistyczne, autostymulacje oraz często nasilona w różnym stopniu agresja.
Medyczne rozumienie autyzmu zmieniło się znacznie od czasów jego zdefiniowania przez Kannera. Nauka zna dziś wiele zaburzeń biologicznych leżących u podłoża tej choroby. Pomimo tego, że obraz zmian strukturalnych i biochemicznych leżących u podłoża autyzmu wciąż wymaga dalszych badań, bieżące doniesienia skłaniają się raczej w stronę definicji autyzmu raczej jako „choroby, która atakuje mózg” niż „choroby mózgu”
Metody:
Przegląd doniesień medycznych odnośnie zaburzeń biomedycznych związanych z chorobami ze spektrum autyzmu, przegląd własnych przypadków.
Cele:
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie najczęściej występujących zaburzeń związanych z chorobami spektrum autyzmu oraz skuteczności stosowanych dotąd metod leczenia
Należą do nich:
1) zaburzenia funkcji układu pokarmowego, jak dysbioza, stany zapalne o różnym nasileniu, niewydolność zewnątrzwydzielnicza trzustki i wątroby, zaburzenia wchłaniania oraz nietolerancje i alergie pokarmowe.
2) Niedobory pokarmowe, takie jak niedobory witamin i aminokwasów
3) Zaburzenia układu immunologicznego, w tym nieprawidłowy stosunek limfocytów TH1/ TH2, skutkujące niedoborem CD4+, CD2+ oraz CD 20+ oraz uszkodzoną odpowiedzią na mitogen A oraz mitogen PMW dla komórek B.
4) Zaburzenia podstawowych szlaków biochemicznych, jak metylacja, transsulfuracja, nadmierny stres oksydacyjny, kwasica mleczanowa, zaburzenia szlaków serotoninergicznych i dopaminergicznych, zaburzenia metabolizmu katecholamin, zaburzeniami przemiany peptydów, zaburzeniami elektrolitów i jonów metali.
5) Zaburzenia detoksyfikacji, zatrucie toksynami środowiskowymi takimi jak metale ciężkie, pestycydy i xenotoksyny etc, oraz endotoksynami takimi jak amoniak, arabinitol, kwas propionowy etc
6) Przewlekłe zakażenia np. paciorkowcami lub wirusami z grupy Herpes lub Paramoxyvirus i w następstwie tego przewlekłe stany zapalne
7) Czynniki genetyczne i epigenetyczne
Przedstawione powyżej nieprawidłowości występują w różnym nasileniu u dzieci dotkniętych autyzmem. Właściwa diagnoza i podjęcie celowanej suplementacji lub leczenia w połączeniu z dietą i rehabilitacją może prowadzić do poprawy funkcjonowania.
Metody, najczęściej stosowane w leczeniu chorób ze spektrum autyzmu to:
1) dieta bezglutenowa i bezmleczna
2) leczenie stanów zapalnych jelita
3) Podawanie antyoksydantów
4) uzupełnianie niedoborów pokarmowych
5) leczenie zaburzeń szlaków metabolicznych
6) leczenie zaburzeń immunologicznych
7) detoksyfikacja/ usunięcie narażeń środowiskowych
8) leczenie towarzyszących zakażeń
Wnioski:
Autyzm jest schorzeniem którego wpływ na funkcjonowanie dotkniętych nim osób i ich rodzin ma nieodwracalne skutki i niezwykle dramatyczny przebieg. Każdy przypadek autyzmu u dziecka wymaga pogłębionej diagnostyki metabolicznej, toksykologicznej i immunologicznej w celu lepszego zdefiniowania podłoża zaburzenia i możliwości wkroczenia z wczesną interwencją medyczną, w celu możliwie jak największej poprawy funkcjonowania dziecka i uzyskania największego możliwego stopnia samodzielności.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz